poniedziałek, 24 marca 2014

Bushidou (reż. Yasuo Mikami, 2013) - kolejna perełka wśród filmów samurajskich


蠢動しゅんどう

SHUNDOU (oryginalny tytuł japoński) 
BUSHIDOU (tytuł międzynarodowy) 

Tytuł polski (przeze mnie sugerowany): 
SAMURAJSKA INTRYGA lub SAMURAJSKIE SZELMY

Reżyseria - scenariusz - montaż - produkcja: 
MIKAMI Yasuo  三上康雄


Strona oficjalna filmu: http://www.shundou.jp/

Dystrybutor: Uzumasa              IMDb

Japońska premiera: 19 października 2013. 




OBSADA:


HIRATakehiro - jako Daihachiro Harada, klanowy instruktor szermierki
KURIZUKAAsahi - jako Takamine Nishizaki, wysłannik sioguna
MEGURO Yūki - jako Juzo Matsumiya, ekspert szermierki Shinkage-ryu, a zarazem agent siogunatu
NAKAHARATakeo - jako Taigo Funase, doradca szambelana
SATŌ Tamao - jako Yuki, siostra Hirokiego Tagawy i narzeczona Saekiego Kimury
WAKABAYASHI Gō - jako Minayoshi Araki, szambelan klanu
WAKIZAKITomohito - jako Hiroki Kagawa, młody, zapalczywy adept szermierki


TROCHĘ WYJAŚNIEŃ TYTUŁEM WPROWADZENIA


Nie powinny odebrać przyjemności, gdyż nie zawierają zbyt wielu spojlerów! 

Rok 1735 w Japonii to mniej więcej połowa okresu rządów Yoshimune [1], 8-go sioguna z rodu Tokugawów, postępowego reformatora [2], usiłującego łagodzić trudności ekonomiczne kraju i zabezpieczać jego ludność przed klęskami żywiołowymi.
Trzy lata wcześniej południowo-zachodnie prowincje Japonii  mocno ucierpiały na skutek klęski  głodu [3]. Starszyzna klanu Inabe, jednego z rodów należących do grupy tozama [4], którego ziemie znajdowały się na tym terenie, w zamiarze szybkiego polepszenia kondycji finansowej swego hanu [5] ukrywa przed władzą centralną część pól uprawnych oraz magazynów. Na teren hanu przebywa jednak  wysłannik siogunatu, niejaki Juzo Matsuyama, oficjalnie pełniący rolę eksperta szermierki, lecz zarazem uważnie lustrujący okolicę, w celu wykrycia prawdy o faktycznych dochodach klanu [6]. Podejrzenia siogunatu są uzasadnione faktem, że w tym hanie przed 12-u laty miała miejsce podobna sytuacja, lecz wówczas klan nie poniósł represji, ponieważ cała winę za to przestępstwo przejął na siebie niejaki Hironoshin Kagawa zeznając, że kierował się prywatnymi korzyściami, i który dla zmycia osobistej hańby popełnił seppuku.
 Agentowi Matsuyamie udaje się odkryć prawdę o obecnej sytuacji, o czym starszyzna klanu dowiaduje się z przechwyconego listu. Zarządcy klanu [7] zdają sobie sprawę z grożących wszystkim poważnych konsekwencji (rozwiązanie klanu, wyroki popełnienia seppuku dla osób uznanych za winne itd.). Chcąc uniknąć tak wielkiego zagrożenia postanawiają zgładzić agenta Matsuyamę, zanim zdoła on przekazać zebrane informacje kolejnemu wysłannikowi siogunatu, wyższemu rangą, który wkrótce ma również przybyć do hanu. Ponieważ jednak uśmiercenie Matsuyamy rzuciłoby na klan dodatkowe podejrzenie, starszyzna knuje ponurą intrygę, mającą sugerować, że Matsumiya zginął w pojedynku szermierczym, który wyniknął na tle urazy osobistej...
W miarę rozwoju akcji w sprawę tę zostaje wciągniętych coraz więcej niewinnych, nieświadomych tej intrygi osób, które stają się kolejnymi kozłami ofiarnymi dlatego tylko, że rzeczywiści sprawcy przestępstwa usiłują się wywinąć od zasłużonej kary ...
Film ujawnia  hipokryzję władzy, która się przejawiała w sprzeczności  postaw jej przedstawicieli:  podczas gdy samurajskiej młodzieży wpajano zasady etycznego postępowania, godnego wojowników (tzw. bushidō - jak brzmi międzynarodowy tytuł tego filmu), to starszyzna, która wszystkie te zasady powinna już dawno mieć "we krwi" zachowuje się niegodnie: nie dość, że łamie obowiązujące prawo, zasłaniając się dobrem klanu, to następnie postępuje w dwójnasób nikczemnie: w obawie przed poniesieniem własnej odpowiedzialności posługuje się podłą intrygą (shundō - z godnie z oryginalnym tytułem filmu), traktując poddanych instrumentalnie i łamiąc elementarne zasady moralne.
Widz nastawiony refleksyjnie łatwo jednak zauważy, że film ten, choć osadzony w konkretnych realiach historycznych, wskazuje raczej na zjawisko o charakterze uniwersalnym, ponadczasowym, że dotyczy ono nie tylko okresu feudalizmu i bynajmniej nie tylko Japonii - że władza postępuje w podobny sposób na całym świecie i od niepamiętnych czasów. Historia opowiedziana w tym filmie tę odwieczną regułę znakomicie egzemplifikuje. Film pokazuje również jak jedno choćby pójście na kompromis ze złem może pociągnąć za sobą cały łańcuch fatalnych następstw.


[2] Reformy okresu Kyōhō - pierwsza z czterech znaczących reform przeprowadzonych w okresie rządów Tokugawów, mających na celu poprawię sytuacji ekonomiczno-społecznej w kraju. More 

[3] Klęska głodu okresu Kyōhō - jedna z kilku wielkich klęsk głodu obejmujacych znaczne obszary kraju, jakie miały miejsce w okresie rządów Tokugawów. Przyczyną tej konkretnie klęski były roje owadów, podobnych do szarańczy, które zniszczyły ok. 90% upraw w okolicach Wewnętrznego Morza Japońskiego

[4] tozama - klan tzw. zewnętrzny. Więcej 

[5] han - książęce lenno feudalne w Japonii, główna siedziba klanu. Więcej

[6] Opodatkowanie klanów - dochody klanów nie były bezpośrednio opodatkowane, natomiast musiały one świadczyć wiele usług na rzecz siogunatu i współfinansować jego przedsięwzięcia. Wielkość tych okresowych świadczeń zależała od szacowanej dochodowości hanu (kokudaka). 

[7] Starszyzna klanu, zarządcy hanu - pod nieobecność księcia (daimyō), głowy klanu i faktycznego władcy hanu, sprawami lenna zarządzał wyznaczony przez niego pełnomocnik jōdai , zwany też karō (kasztelan, szambelan) wraz z gronem doradców. More


DODATKOWE KOMENTARZE i OCENA FILMU

Jest to film historyczny jidaigeki, film typowo samurajski, mocno jednak różniący się od pospolitych filmów tego rodzaju, zwanych po japońsku chanbara. W przypadku tego filmu reżyser obrał sobie cel o wiele bardziej ambitny niż dostarczenie widzowi prostej rozrywki.
Pierwsza część filmu może się wydawać nieco rozwlekła, zwłaszcza dla widza oczekującego od razu gorących wrażeń. Zarysowanie tła historycznego, nakreślenie okoliczności charakterystycznych dla okresu w jakim się rozgrywa, było jednak niezbędne, jako że problemy polityczne, ekonomiczne i moralne przedstawione w tym filmie są dosyć skomplikowane - zwłaszcza dla widzów niezbyt zaznajomionych z historią i tradycyjną kulturą Japonii. Uważam, że reżyser dość dobrze dał sobie z tym radę, nie popadając w nadmierne dłużyzny, a zarazem rekompensując to widzowi pięknymi ujęciami wnętrz i krajobrazów. Zdjęcia do tego filmu kręcono w kilku historycznych obiektach, m.in. w zabytkowym mieście zamkowym Iga, w górskiej prefekturze Mie, co potrafiono dobrze wykorzystać. W tej części reżyser zawarł również kilka scen obyczajowych, tak więc widz może obserwować na przykład, jak w owych czasach zachowywała się względem siebie para narzeczonych i jak odnosili się do siebie ludzie. Do bardziej dynamicznych scen w tej części filmu należy przedstawienie metod samurajskiego treningu oraz walk sparingowych przy użyciu drewnianych mieczy bokken, co - jak w tym filmie pokazano - mogło powodować poważne kontuzje.
Natomiast w drugiej część filmu - kiedy fabuła jest już zawiązana i dla widza staje się coraz bardziej zrozumiałe o jaką intrygę w tym filmie się rozchodzi - akcja zaczyna się toczyć w znacznie szybszym tempie. Pomimo że rozwój wydarzeń będzie dość łatwy do przewidzenia, to reżyser trafnie potrafił pokazać jeszcze, wcale już nie tak oczywiste ich konsekwencje.
Od połowy mniej więcej filmu widzowie, nawet ci najbardziej spragnieni akcji, nie mogą już na jej tempo narzekać: ta część jest aż do końca wypełniona walkami i pościgami. Walki, które toczone są przy użyciu mieczy i włóczni, zostały znakomicie wyreżyserowane i dość zręcznie zagrane. Nic w tym dziwnego, gdyż opiekę choreograficzną nad tą ważną częścią dla filmu samurajskiego sprawował Hiroshi Kuze, który obecnie jednym z najlepszych specjalistów od takich właśnie filmowych walk.

Spośród wcześniejszych dokonań Hiroshiego Kuze w tej dziedzinie warto wymienić opracowanie choreografii walk do następujących filmów:
  • (1990) 天と地と Ten to Chi to | Heaven And Earth | (KADOKAWA )
  • (1999) 雨あがる Ame agaru | After the Rain | Po deszczu (KOIZUMI)
  • (2002) たそがれ清兵衛 Tasogare Seibei | The Twilight Samurai (YAMADA)
  • (2002) 海は見ていた Umi wa miteita | The Sea Is Watching (KUMAI)
  • (2007) Silk (Girard)
  • (2008) 隠し砦の三悪人 THE LAST PRINCESS Kakushi Toride no San Akunin Za Rasuto Purinsesu | Hidden Fortress: The Last Princess (HIGUCHI)
  • (2008) Ichi (SORI)
  • (2010) 必死剣 鳥刺し Hisshiken torisashi | Sword of Desperation (HIRAYAMA)


Warto zwrócić uwagę, że walki pokazane w tym filmie rozgrywane są w tempie rzeczywistym, że wiele z nich pokazano w pełnych planach, bez nadmiaru zbliżeń, cięć i montażu, oraz - prawdopodobnie - bez stosowania technik CGI (obecnie często nadużywanych w filmach akcji). Widać, że aktorzy biorący udział w tych walkach mają pojęcie jak bronią samurajską się posługiwać (chociaż może nie wszyscy).

Ciekawostką związaną z tym filmem jest to, że używano w nim mieczy specjalnie do tego celu skonstruowanych (miecze takie, do treningu kendo kata lub iaidō można nabyć w sklepie on-line Tozandō).

Strona artystyczna tego filmu, a zwłaszcza zimowe pejzaże, potrafią chyba zadowolić nawet najbardziej wybrednych filmowych estetów. Mnie osobiście urzekła wyciszona konwencja kolorystyczna, bardzo stosowna do zdjęć plenerowych w zimowej scenerii i pasująca do klimatu tego filmu, jak również oszczędność w kreowaniu krwawych efektów; w zamian w ramach scenerii lub w formie przerywników stosowana jest ciekawa, nastrojowa symbolika (zimny blask księżyca i głowni mieczy, oraz przeciwstawny mu żar płonących drewien, płomieni świec i lampionów). Nastrój filmu potęguje przemyślne w wielu scenach oświetlenie, za które odpowiadał Takaaki Miyanishi.

Uwagę zwraca starannie dobrana obsada i dobra gra aktorów, którzy doskonale sprawdzili się w swoich rolach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje Takehiro Hira, grający jednego z głównych bohaterów, klanowego instruktora szermierki, mistrza miecza, który pasjonuje się duchem bushido. Również Tomohiko Wakizaki, obsadzony w roli porywczego młodego samuraja, stanął na wysokości zadania, zwłaszcza w scenach ucieczki i przejmujących dreszczem walk na śniegu.

Dramatyczną wymowę filmowych wydarzeń podkreśla dość nietypowe tło muzyczno-dźwiękowe, którego autorem i wykonawcą jest zespół japońskich bębniarzy Wadaiko Hiryu. Nad dźwiękiem, odgrywającym w tym filmie wręcz niesamowitą rolę, czuwał Shinichi Ito.

Jest to film samurajski, ale z ambicjami kina moralizującego oraz psychologicznego - nie ma w nim uproszczeń, z jakimi często mamy do czynienia w zwykłych filmach typu chanbara.

Zaletą tego obrazu jest ukazanie problemów w ich złożoności, jak również zmienności ludzkich postaw w zależności od sytuacji. Poznajemy w nim postacie z różnych szczebli hierarchii samurajskiej i klanowej, wzajemne ich relacje oraz racje jakimi się kierują. Film dobrze obrazuje zmienność motywacji leżących u podstaw ludzkiego działania, następującą w wyniku niekorzystnego rozwoju wydarzeń.

Ciekawą sprawą w konstrukcji tego dzieła filmowego jest również to, że nie posiada ono jednego głównego bohatera. Jest w nim raczej kilka postaci centralnych, które kolejno - w miarę rozwoju akcji - wychodzą na plan pierwszy: najpierw są to szambelan i jego doradca, następnie dwaj młodzi samuraje (z których jeden stanie się "kozłem ofiarnym" oraz jego przyjaciel, samuraj-księgowy, ofiara raczej przypadkowa). Na końcu filmu postacią centralną staje się klanowy instruktor szermierki.
Wizerunek wszystkich tych postaci jest szczery i uczciwy: żaden z filmowych bohaterów nie jest osobą nieskazitelną, pokazane są zarówno ich zalety, jak i wady.

Młodzi samuraje pokazani są jako naiwni, łatwowierni i porywczy; co ciekawe, kilku spośród nich to samuraje-biurokraci, a tylko nieliczni dobrze władają bronią.

Starszyzna klanu stara się działać dla dobra klanu, oszukując w tym celu władzę centralną (siogunat) - w momencie kiedy widz się o tym dowiaduje, trudno mu jeszcze ocenić ich moralną postawę ...
Ocena ta klaruje się dopiero wtedy, gdy ci sami ludzie, którzy wcześniej wygłaszali morały, stają w obliczu osobistego zagrożenia, a gdy zanosi się na to, że poniosą konsekwencje swoich działań - wówczas, pragnąc uniknąć własnej odpowiedzialności, postępują w sposób coraz to bardziej nikczemny, wyznaczając "kozła ofiarnego"  ... w dodatku z grona osób, wobec których klan ma moralne zobowiązania.

Yasuo Mikami, jako reżyser a zarazem autor scenariusza dokonuje całego szeregu volt, wywołując u widza często dysonans poznawczy, co dla tego rodzaju filmów jest raczej nietypowe: nie ma w nim charakterów jednoznacznych, złych lub dobrych od samego początku do końca. Nawet obrazując postacie sprawców całego zła (są to szambelan, jeden członków jego rady oraz uległy im klanowy instruktor szermierki) nie przedstawia ich jako ludzi z gruntu niedobrych - oni zdają sobie sprawę, że czynią źle i z tego powodu przeżywają dylematy moralne. Dzięki dobrej reżyserii oraz umiejętnej grze aktorskiej wszystko to zostało dokładnie pokazane.

Niestety, nie jest to film całkowicie wolny od wad, co obniża nieco jego ostateczną ocenę. 

Można się jeszcze pogodzić z kilkoma scenami, które wydają się nieco przydługie.
Gorszą wadą są słabe momenty scenariusza: pojawiają się one wtedy, kiedy jego autor nagina logikę poszczególnych wątków tak, by pasowały do przyjętej przez niego koncepcji ogólnej. Nie potrafię zrozumieć na przykład: dlaczego do pokazowej walki treningowej, mającej się odbyć w obecności starszyzny hanu, klanowy instruktor wybrał tak nierównych sparingpartnerów: żaden doświadczony nauczyciel czegoś takiego by nie zrobił, bo przecież niekorzystny efekt takiej walki, a nawet jej skutek był łatwy do przewidzenia!
Również nie bardzo mnie przekonują powody niechęci, jaką ekspert miecza, Matsumiya, przejawiał w stosunku do młodego Hirokiego Kagawy. I odwrotnie: nie wiadomo skąd u niego się brała sympatia wobec Kusaki, innego młodego samuraja. Jeśli chodzi o przyczynę jego niechęci do Harady, to poważniejszym ze strony porywczego chłopaka wykroczeniem był fakt, że rozpoczął on walkę z Kusaką bez zwrócenia się o pozwolenie, aniżeli to, że w trakcie walki sparingowej podstawił nogę swojemu przeciwnikowi (w treningu kenjitsu, traktowanym w tamtych czasach jako zaprawa bojowa, taka właśnie technika bywała stosowana, natomiast została ona zabroniona dopiero we współczesnym sporcie jakim jest kendo!). W tym kontekście zarówno podłoże, jak i rozwój konfliktu pomiędzy młodymi samurajami nie wyglądają zbyt przekonująco.
Inną niekonsekwencją scenariusza jest przyśpieszona metamorfoza umiejętności szermierczych Hirokiego Kagawy: umiejętności jakie on zaprezentował w swej pierwszej filmowej walce były znacznie niższe od tych, jakimi się wykazał pod koniec tego samego filmu. Co prawda walczył on później o swoje życie, jednak różnica czasowa była zaledwie kilkudniowa, a na dodatek przeciwnika miał już nie jednego, lecz kilkunastu.

Dwa poważniejsze moje zarzuty dotyczą już nie tyle samego filmu, co zabiegów komercyjnych wokół niego dokonanych:
  1. oryginalny, japoński tytuł filmu to Shundou (Shundō) - co w języku japońskim oznacza intrygę, podłość, szelmostwo, nikczemność. Taki tytuł znakomicie oddaje sens przekazu, jaki ten film zawiera. Natomiast nadany mu tytuł międzynarodowy Bushidou (Bushidō), ma raczej niewielkie odniesienie do treści i wymowy całego filmu - w rezultacie tylko spotęguje istniejące już zamieszanie wokół rozumienia tego terminu, zwłaszcza wśród publiczności światowej, przydając temu pojęciu dalszych, pejoratywnych skojarzeń. 
  2. Film ten jest reklamowany jako posiadający najlepszą obsadę i ekipę tworzącą japońskie filmy historyczne:

Jestem w stanie zaakceptować pewne względy komercyjne, ale jest w tym odrobina - co najmniej! - przesady. Owszem, film został całkiem dobrze zrealizowany i całkiem nieźle zagrany - przez co nawiązuje on do najlepszych tradycji tego gatunku i co stawia go w czołówce współczesnego filmu samurajskiego, a jednak ...

Osobiście oceniam ten film "zaledwie" na 8,5/10Czy to dużo, czy mało? 

W moim osobistym rankingu ocena taka stawia go w jednym rzędzie z kilkunastoma wybitnymi dziełami kina samurajskiego (ale nie całego kina jidaigeki, bo ten termin ma znacznie szerszy zasięg). Natomiast listę porównywalnych filmów typowo samurajskich pozwolę tu sobie podać:
  • (1935) 丹下左膳余話 百万両の壺 Tange Sazen Yowa: Hyakuman Ryō no Tsubo | Tange Sazen and the Pot Worth a Million Ryo (YAMANAKA)
  • (1937) 人情紙風船 Ninjō Kami Fūsen | Humanity and Paper Baloons (YAMANAKA)
  • (1955) 血槍富士 Chiyari Fuji | Bloody Spear on Mt Fuji (UCHIDA)
  • (1958)  隠し砦の三悪人 Kakushi toride no san akunin | The Hidden Fortress | Ukryta forteca (KUROSAWA)
  • (1963) 武士道残酷物語 Bushidō zankoku monogatari | Cruel Tales of Bushido (IMAI)
  • (1963) 十三人の刺客 Jūsannin no shikaku | Thirtee Assassins (KUDO)
  • (1964) 大勝負 Dai satsujin | Great Killing (KUDO)
  • (1964) 三匹の侍 Sanbiki no Samurai | Three Outlaw Samurai (GOSHA)
  • (1965)  Samurai | Samurai Assassin (OKAMOTO)
  • (1966) 十一人の侍  Jūichinin no Samurai | Eleven Samurai (KUDO)
  • (1966) 大菩薩峠 Dai-bosatsu Tōge | Sword of Doom | Miecz zagłady (OKAMOTO)
  • (1969) 御用金 Goyōkin | Official Gold | Honor samuraja (GOSHA)
  • (1969) 人斬り Hitokiri | Tenchu (GOSHA)
  • (1969) 斬る Kiru | Kill! (OKAMOTO)
  • (1978) 赤穂城断絶 Akō-jō danzetsu | Swords of Vengeance | 47 mieczy zemsty - upadek zamku Ako (FUKASAKU)
  • (2006) 武士の一分 Bushi no Ichibun | Love and Honor | Miłość i honor (YAMADA)
  • (2010) 十三人の刺客 Jūsannin no shikaku | 13 Assassins (MIIKE)
  • (2010)  最後の忠臣蔵 Saigo no Chuushingura | The Last Chushingura (SUGITA)
Pozostaje jednak wciąż jeszcze kilka filmów samurajskich, do poziomu których - w mojej opinii - Yasuo Mikami nie zdołał dosięgnąć. Należą do nich arcydzieła filmowe Akiry Kurosawy, takie jak: 
  • (1954) 七人の侍 Shichinin no samurai | Seven Samurai | Siedmiu samurajów (KUROSAWA)
  • (1957) 蜘蛛巣城  Kumonosu-jō  | Throne of Blood | Tron we krwi (KUROSAWA)
  • (1961) 用心棒 Yōjinbō | Yojimbo| Straż przyboczna (KUROSAWA)
  • (1962)  椿三十郎 Tsubaki Sanjūrō | Sanjuro | Sanjuro, samuraj znikąd (KUROSAWA)
  • (1980) 影武者 Kagemusha | Sobowtór (KUROSAWA)(1985)  Ran (KUROSAWA)
oraz Masaki Kobayashiego, takie jak:
  • (1962) 切腹 Seppuku | Harakiri (KOBAYASHI)
  • (1967) 上意討ち 拝領妻始末 Joiuchi hairyo tsuma shimatsu | Samurai Rebellion | Bunt (KOBAYASHI).
Wyżej od Bushidou stawiam również inne arcydzieło, ostatni film Kenji'ego Misumi: 
  • (1974) 狼よ落日を斬れ 風雲・激情篇 怒濤篇 Okami yo rakujitsu o kire; Fuun-hen, Gekijo-hen, Doto-hen |  The Last Samurai (MISUMI)
Z bardziej współczesnych filmów samurajskich za nieco lepsze uważam: 
  • (1999) 雨あがる Ame agaru | Po deszczu (KOIZUMI)
  • (2002) たそがれ清兵衛 | The Twilight Samurai |  Samuraj Zmierzch (YAMADA)
  • (2003) 壬生義士伝 Mibu Gishi Den | When the Last Sword Is Drawn | Gdy dobyto ostatni miecz (TAKITA).
Oceniając film Bushido warto jednak pamiętać, że jest to właściwie debiut reżyserski Yasuo Mikami, byłego przemysłowca, twórcy bez większego doświadczenia filmowego. Jak również to, że jest to jego dzieło w pełni autorskie (scenariusz, reżyseria, montaż) - oraz to, że film powstał jako produkcja niezależna, poza wielkimi wytwórniami filmowymi.

W którymś z wywiadów twórca filmu wypowiada się następująco: 「自分の観たい時代劇映画がないから自分で作る」"Ponieważ nie ma już filmów kostiumowych, które jakoś szczególnie chciałbym oglądać, więc pomyślałem po prostu, że sam sobie muszę jakiś nakręcić". Projekt powstał w oparciu o pierwowzór tegoż samego autorstwa, nakręcony w roku 1982 na taśmie 16mm, również w ramach kina niezależnego. 

Należałoby zatem życzyć sobie i światowej widowni, aby pan Yasuo Mikami pomnożył swój wkład do japońskiej kinematografii, a najlepiej - kontynuując swą pracę dla dobra gatunku jidaigeki, a w nim kina samurajskiego ... 

Ja natomiast ja polskiej widowni życzę, by film ten pojawił się w rodzimych kinach lub w telewizji - albo chociaż w polskiej wersji dvd ... bo  każdy miłośnik filmu samurajskiego na pewno powinien go obejrzeć!

TRAILER


http://www.youtube.com/watch?v=zmLJkVtbHW4





poniedziałek, 3 grudnia 2012

Kinnosuke NAKAMURA/YOROZUYA (cz. 4) - Aktor niezłomny

**************************************************************************************************************************
Jest to kontynuacja postu Kinnosuke Nakamura/Yorozuya(cz.3)- Aktor z ... sentymentami
**************************************************************************************************************************

W roku 1971 Kinnosuke 錦之介 zmienił swoje nazwisko: z rodowego (honmyō) NAKAMURA 中村, na cechowe (yagō) YOROZUYA 萬屋. W dalszej części tego postu będę więc się posługiwał jego nowym mianem: 萬屋錦之介 YOROZUYA Kinnosuke (transkrypcja na alfabet łaciński w takiej kolejności, jaka jest przyjęta w Japonii, czyli najpierw nazwisko, a po nim imię.

**************************************************************************************************************************
W latach 1973-1976 Kinnosuke Yorozuya przystąpił do realizacji własnej telewizyjnej wersji sagi o Ittō Ogami - Samotnym Wilku z Wózkiem (Lone Wolf & Cub) – opowieści o roninie wędrującym po Japonii z synkiem wożonym na wózku. Tę barwną, mangową historię autorstwa Kazuo KOIKE i Gosekiego KOJIMA znacznie bardziej w świecie spopularyzował kilkuczęściowy film o tym samym tytule, tyle że z Tomisaburo WAKAYAMĄ w roli głównej. Natomiast w Japonii o wiele większym powodzeniem cieszył się serial telewizjny z Yorozuyą jako Ittō Ogami ...

Obecnie, kiedy serial z Yorozuyą stał się również dostępny z angielskimi napisami, znaczna część publiczności międzynarodowej (zwłaszcza ta wymagająca od filmów samurajskich czegoś więcej niż tylko krwawej jatki) uznaje go za cykl lepszy od filmów z Wakayamą – porównuąc szczególnie grę obydwu aktorów pod względem zaprezentowania głębi charakterologicznej postaci Samotnego Wilka.

Serial TV (3 sezony, 78 epizodów)
Lone Wolf & Cub
Kozure Ōkami dai ichibu 子連れ狼 第一部
Kozure Ōkami dai nibu 子連れ狼 第二部
Kozure Ōkami dai sanbu 子連れ狼 第三部

Lata produkcji: 1971-73
Reżyseria: Teruo ISHII, Kazuo IKEHIRO i inni
Obsada: Kinnosuke YOROZUYA (jako Ittō Ogami), Takumi SATŌ (jako Daigorō)



Na YouTube można znaleźć wiele odcinków tego serialu, również w wersji z napisami angielskimi, np.:



**************************************************************************************************************************

Kolejnym telewizyjnym serialem-tasiemcem (131 odcinków, TV Asahi), w którym nasz aktor miał okazję do wielu popisów szermierczych, był Yaburegasa toshu akunin-gari (ang. Bad Man Hunting). W nim również Kinnosuke Yorozuya grał rolę wiodacą: była to postać lekarza-wędrowca, stosującego nowatorskie podówczas (holenderskie) metody leczenia swych pacjentów.











Oto czołówka tego serialu:



(W YouTube można również znaleźć pierwszy, ponad 1-godzinny, pilotowy odcinek (w wersji oryginalnej)
**************************************************************************************************************************

W latach 1978 i 1979 Kinnosuke YOROZUYA wystąpił w trzech świetnych filmach samurajskich, których polską edycję przygotowało właśnie wydawnictwo POLMEDIA. Są to:

Intryga klanu Yagyu
Shogun’s Samurai
Yagyū ichizoku no inbō
柳生一族の陰謀

Rok produkcji: 1978
Reżyseria: Kinji FUKASAKU
Obsada: Kinnosuke YOROZUYA (jako Yagyū Tajima), Shinichi „Sonny” CHIBA, Hiroki MATSUKATA, Yoshio HARADA, Etsuko SHIHOMI, Hiroyuki SANADA, Tetsurō TANBA, Toshirō MIFUNE i inni

47 mieczy zemsty - upadek zamku Ako
Fall of Ako Castle a.k.a. Swords of Revenge
赤穂城断絶 Akō-jō danzetsu

Rok produkcji: 1978
Reżyseria: Kinji FUKASAKU
Obsada: Kinnosuke YOROZUYA (jako Kuranosuke Oishi), Shinichi „Sonny” CHIBA, Toshirō MIFUNE, Hiroki MATSUKATA, Tetsurō TANBA i inni

Zabić szoguna!
Renegade Ninjas a.k.a. The Shogun Assassins
Sanada Yukimura no bouryaku
真田幸村の謀略

Rok produkcji: 1979
Reżyseria: Sadao NAKAJIMA
Obsada: Kinnosuke YOROZUYA, Hiroki MATSUKATA, Hiroyuki SANADA i inni




Filmy te można też nabyć w wersji z napisami angielskimi:



**************************************************************************************************************************

W roku 1981 Kinnosuke Yorozuya ponownie stał się odtwórcą postaci Musashiego, tym razem w 13-odcinkowym serialu telewizyjnym własnej produkcji (Nakamura Production). Serial ten nosi tytuł それからの武蔵 Sorekara no Musashi (lit. Musahi późniejszy). To właśnie ten serial był wyświetlany w polskiej telewizji w roku 1985 (pod skróconym tytułem „Musashi”), dzięki czemu postać tego na poły legendarnego szermierza, artysty i filozofa stała się nieco szerzej znana w kręgach polskiej widowni. Fabuła serialu, oparta na powieści autorstwa Katsukiyo OYAMA obejmuje późniejszy okres życia Musashiego, już po zwycięskim pojedynku z Kojirō Sasakim na wyspie Ganryū. W tym serialu Musashi wielokrotnie zmaga się z ludźmi pragnącymi wywrzeć na nim śmiertelną zemstę, bądź po prostu rywalizować z nim w biegłości w sztukach walki. Serial był kolejnym popisem szermierki w wykonaniu Yorozui, ze znakomita prezentacją szkoły dwóch mieczy, Nitō-ryū.

Serial TV (1 sezon, 13 epizodów po 45 minut
– wyświetlany w Polsce w roku 1985)
Musashi
それからの武蔵 Sorekara no Musashi

Rok produkcji: 1981
Reżyseria: Sai OSU, Masatsuga SAWAJIMA
Obsada: Kinnosuke YOROZUYA (jako Miyamoto Musashi), Sakai BAKAKO, Meiko KAJI i inni



**************************************************************************************************************************

W roku 1982 Yorozuyę spotkało wielkie nieszczęście: zachorował na miastenię. Jest to choroba przewlekła, charakteryzująca się nużliwością (szybkim zmęczeniem i osłabieniem) mięśni szkieletowych. Stan aktora był tak ciężki, że nawet oczu nie mógł sam otwierać! Po blisko dwóch latach zmagania z tą chorobą udało mu się ją częściowo pokonać, zanim to jednak nastąpiło jego wytwórnia, Nakamura Production, zdążyła zbankrutować.

Po powrocie do sił przystąpił do kontynuacji telewizyjnej wersji sagi Kozure Ookami, tworząc kilka dodatkowych odcinków - nie dorównywały one jednak tym wcześniejszym, z lat 1973-76.

(1983 – 1986) Lone Wolf & Cub – kontynuacja serialu TV z Kinnosuke Yorozuyą w roli Ittō Ogami

(1983) Kita kara minami nishi kara higashi
(1984) Fugitive Samurai
(1984) Tori ni tsubasa kemono ni kiba
(1985) Kozure Ōkami: osanago no me
(1986) Kozure Ōkami: namida ito



**************************************************************************************************************************
W lipcu 1986 r. aktor przeszedł operację raka gardła. Miała ona zapobiec całkowitej utracie głosu, bardzo już osłabionego wskutek chorób, które utrudniały mu powrót do filmu.
**************************************************************************************************************************

Ostatnim wielkim sukcesem Kinnosuke była rola drugoplanowa, którą ponownie zagrał u boku Toshirō Mifune, tym razem w filmie Sen-no Rikyu w reż. Kei Kumaia. Uzyskał za tę rolę nominację do japońskiego Oskara w roku 1990.

Sen-no Rikyu
Sen no Rikyu: Honkakubō ibun
千利休 本覺坊遺文

Rok produkcji: 1989
Reżyseria: Kei KUMAI
Obsada: Toshiro MIFUNE (Rikyu), Kinnosuke YOROZUYA (Urakusai Oda), Go KATO, Eiji OKADA, Shinsuke ASHIDA, Eijirô TONO



**************************************************************************************************************************
Kinnosuke Nakamura/Yorozuya zmarł 10 marca 1997 roku na zapalenie płuc.
**************************************************************************************************************************

Wbrew ogromnej popularności jaką cieszył się przez długie lata wśród japońskiej publiczności kinowej i telewizyjnej, wbrew jego oczywistym umiejętnościom kreowania postaci historycznych z autentyczną głębią charakterów, aktor ten rzadko zyskiwał uznanie krytyków filmowych i członków festiwalowych jury. Był, co prawda, dwukrotnie był nominowany do japońskiego Oskara: w roku 1979 za rolę główną w filmie Intryga klanu Yagyū oraz w roku 1990 za rolę drugoplanową w filmie Sen no Rikyu. Jednak tę najcenniejszą japońską nagrodę filmową przyznano mu dopiero za całokształt pracy aktorskiej; za to aż dwukrotnie - w roku 1996, a następnie w 1998, już pośmiertnie. Podobną, pośmiertną nagrodę za całokształt twórczości przyznało mu jury festiwalu Mainichi. Spośród innych nagród, przyznanych aktorowi wcześniej, warto wymienić: uznanie Nakamury za najlepszego aktora na Asia-Pacific Film Festival w 1958 za rolę w filmie Isshin Tsuke – Tenka no Ichidaji, oraz dwukrotne przyznanie nagrody Blue Ribbon: w 1959 – za największą aktorską popularność oraz w roku 1964 za zmultiplikowane role w filmie Cruel Tales of Bushido a.k.a. Bushido, Samurai Saga, (Bushidō zankoku monogatari).

Występ w tym filmie jest nie tylko prawdziwą perłą w bogatym dorobku Kinnosuke Nakamury - jest rzadko spotykanym wyczynem aktorskim. Jest to saga samurajskiego rodu Iikura, obejmująca kilka jego pokoleń na przestrzeni lat 350 (od bitwy pod Sekigaharą, aż po połowę wieku XX). Jeden aktor, czyli nasz Nakamura, odtwarza w tym filmie aż siedem ról - a są to, na przemian: młodzieńcy, mężczyźni w kwiecie wieku i starcy. Każdą z tych ról gra w sposób niezwykle dramatyczny, jako że wszyscy oni padają ofiarami ślepej lojalności - podstawowego składnika kodeksu bushidō i odwiecznej tradycji samurajskiej.

Film ten, reżyserii Tadashiego IMAI, zdobył nagrodę Złotego Niedwiedzia na Berlińskim Festiwalu Filmowym w 1963 r.

Bushido: The Cruel Code of the Samurai
a.k.a. Bushido, Samurai Saga
武士道残酷物語 Bushidō zankoku monogatari

Rok produkcji:1963
Reżyseria: Tadashi IMAI
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako: Jirozaemon / Sajiemon / Kyutaro / Shuzo / Shingo / Osamu / Susumu), Ineko ARIMA, Yoshiko MITA, Eijirō TŌNO, Misako WATANABE, Shinjirō EBARA



**************************************************************************************************************************

[ Główne źródła informacji i ilustracji ]

Obszernymi źródłami informacji biograficznych, dotyczących Kinnosuke Nakamury/Yorozui są:

- japońskojęzyczny blog Jidaigeki Superstar Nakamura Kinnosuke
- artykuł 萬屋錦之介 w japońskiej edycji wikipedii.

Bogatym i wiarygodnym źródłem informacji o japońskich filmach jest Eigapedia (prowadzona w języku angielskim). Oczywiście, istnieje wiele źródeł w języku japońskim, np. JMDB, czy CINEMASCAPE.

Ilustracje okładek do filmów czerpałem głównie z następujących źródeł:
Japanese Samurai DVD / Kurotokagi / Samurai DVD - są to dystrybutorzy, u których można nabyć wiele spośród ww. filmów z angielskimi napisami.

Istnieją również japońskie sklepy on-line, które oferują jeszcze więcej tytułów z Nakamurą/Yorozuyą - niestety, są to w większości wydania filmów w wersjach oryginalnych, choć niektóre z nich posiadają angielskie napisy.
YesAsia / cdJapan


DO NASTĘPNEGO POSTU ...





niedziela, 2 grudnia 2012

Kinnosuke NAKAMURA/YOROZUYA (cz.3) - Aktor z ... sentymentami

**************************************************************************************************************************
Jest to kontynuacja postu Kinnosuke Nakamura/Yorozuya (cz. 2)- Aktor jidaigeki ... choć nie tylko samuraj
**************************************************************************************************************************
W roku 1959, czyli już po 5 latach od rozpoczęcia kariery filmowej, Kin’nosuke Nakamura został wyróżniony Blue Ribbon (Błękitną Wstęgą), jedną z najbardziej prestiżowych japońskich nagród przyznawaną przez krytyków filmowych: uznano go wówczas za najpopularniejszego aktora filmowego. Uwielbienie kinowej publiczności i uznanie wśród reżyserów, jakie ten młody aktor nie tylko szybko sobie zdobył, ale zdołał na trwale ugruntować, potwierdzały słuszność jego decyzji przejścia z teatru do filmu. Na początku nowego etapu kariery aktorskiej nie były to jednak jeszcze te role o jakich Kin’nosuke marzył od dziecka. Dopiero z początkiem lat 60-tych zaczął kreować wielkich postaci historycznych, do których czuł szczególny sentyment: mistrzów szermierki (Miyamoto Musashi, Munenori YAGYŪ, Ogami Ittō, Tange Sazen), wybitnych dowódców wojskowych i przywódców politycznych (Minamoto no Yoshitsune, Shingen TAKEDA, Nobunaga ODA, Hideyori TOYOTOMI, czy siogunów z rodu TOKUGAWA), oraz bohaterów narodowych (Ryoma SAKAMOTO), a nawet przywódców religijnych (Shinran) .
Dopiero kiedy Nakamurę zaczęli angażować głośni reżyserzy - o ambicjach większych niż tworzenie filmów wyłącznie dla rozrywki – twórcy tacy jak: Tadashi IMAI, Hiroshi INAGAKI, Daisuke ITŌ, Tai KATO, czy Tomu UCHIDA – to u nich wreszcie Kinnosuke zaczął występować w rolach postaci wielkich, historycznych i legendarnych.
**************************************************************************************************************************
Warto zwrócić uwagę, że mniej więcej w tym samym czasie nastąpiła drobna zmiana w pisowni jego imienia: z Kin’nosuke na Kinnosuke).
**************************************************************************************************************************

Hawk of the North
独眼竜政宗 Dokuganryu Masamune

Rok produkcji:1959
Reżyseria: Toshikazu KŌNO
Obsada: Kin’nosuke Nakamura, Isao YAMAGATA, Keiko OKAWA, Denjirō ŌKŌCHI


Oda Nobunaga - Lucky Adventurer Oda Nobunaga
風雲児 織田信長 Fuunji Oda Nobunaga

Rok produkcji:1959
Reżyseria: Toshikazu KŌNO
Obsada: Kin’nosuke NAKAMURA, Kazuo NAKAMURA, Kotaro SATOMI, Ryūnosuke TSUKIGATA


**************************************************************************************************************************

Story of Shinran, the Priest
親鸞 Shinran
続親鸞 Zoku Shinran

Rok produkcji:1960 (obydwie części)
Reżyseria: Tomotaka TASAKA (obydwie części)
Obsada: Kin’nosuke NAKAMURA (jako: Shinran), Katsuo NAKAMURA i inni


Shinran 親鸞, (1173-1263) był japońskim mnichem buddyjskim i myślicielem, założycielem szkoły buddyjskiej Jōdo-shinshū (dosł. Prawdziwa Nauka o Czystej Ziemi). W skrócie szkoła ta nazywana jest Shinshū. W 1260 r. napisał Traktat o ostatecznej prawdzie rzeczy (自然法爾章 Jinen-hōni-shō), w którym zawarł swoje poglądy. Był pierwszym mnichem buddyjskim, który oficjalnie wstąpił w związek małżeński.

Więcej o Shinranie w anglojęzycznej edycji wikipedii
**************************************************************************************************************************

The Conspirator
反逆児 Hangyakuji

Rok produkcji:1961
Reżyseria: Daisuke ITŌ
Obsada: Kin’nosuke NAKAMURA (jako: Tokugawa Nobuyasu), Chiyonosuke AZUMA, Ryūnosuke TSUKIGATA



Princess Sen and Hideyori
千姫と秀頼 Sen-hime to Hideyori

Rok produkcji:1962
Reżyseria: Masahiro MAKINO
Obsada: Hibari MISORA, Kinnosuke NAKAMURA (jako Hideyori Toyotomi), Ken TAKAKURA, Jushiro KONOE


Brave Records of the Sanada Clan Sasuke
a.k.a. Sasuke and His Comedians
真田風雲録 Sanada fuunroku

Rok produkcji:1963
Reżyseria: Tai KATO
Scenariusz: Hashimoto SHINOBU
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Sasuke), Misako WATANABE, Jerry FUJIO, Mickey Curtis, Minoru CHIAKI, Kei SATŌ, Mikijirō HIRA , Chōichirō KAWARAZAKI


Story of Ieyasu Tokugawa
徳川家康 Tokugawa Ieyasu

Rok produkcji:1965
Reżyseria: Daisuke ITŌ
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Ieyasu Tokugawa), Kinya KITAOJI, Hiroko SAKURAMACHI


The Magoichi Saga
尻啖え孫市 Shirikurae Magoichi

Rok produkcji:1969
Reżyseria: Kenji MISUMI
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Saika Magoichi), Komaki KURIHARA, Kōjirō HONGO, Katsuo NAKAMURA, Shintarō KATSU, Yoko NAMIKAWA, Eiko AZUSA


The Ambitious
幕末 Bakumatsu

Rok produkcji:1970
Reżyseria: Daisuke ITŌ
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Ryōma Sakamoto), Tatsuya NAKADAI, Toshirō MIFUNE



**************************************************************************************************************************
Szczyt aktorskiej sławy przyniosła Nakamurze rola Miyamoto Musashiego, legendarnego szermierza z XVII w., którego postać grał wielokrotnie, w cyklach filmowych i serialach telewizyjnych. Najpierw w 6-częściowym cyklu filmów pełnometrażowych w reżyserii Tomu UCHIDY - ekranizacji słynnej powieści-sagi Eiji YOSHIKAWY pt. Musashi. Pierwszych 5 filmów z tego cyklu powstało w latach 1961-1965; nosiły one wspólny tytuł Miyamoto Musashi, a kolejne jego części różniły się tylko podtytułami. Natomiast film dodatkowy, telewizyjny – nie związany chronologią z poprzednimi – powstał w roku 1971.



Musashi Miyamoto 1: Zen and Sword
宮本武蔵 Miyamoto Musashi

Rok produkcji:1961
Reżyseria: Tomu UCHIDA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Takezo/Miyamoto Musashi), Rentarō MIKUNI, Michiyo KOGURE, Satomi OKA i inni


Musashi Miyamoto 2: Duel at Devil's Mask Pass
宮本武蔵 般若坂の決斗 Miyamoto Musashi: Hannyazaka no kettō

Rok produkcji:1962
Reżyseria: Tomu UCHIDA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako: Takezo/Miyamoto Musashi), Rentarō MIKUNI, Michiyo KOGURE, Satomi OKA, Ryūnosuke TSUKIGATA i inni

Musashi Miyamoto 3: Birth of the Two-Sword Style
a.k.a. Two-Sword Fencing Is Born
宮本武蔵 二刀流開眼 Miyamoto Musashi: Nitōryū kaigen

Rok produkcji:1963
Reżyseria: Tomu UCHIDA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Takezo/Miyamoto Musashi), Rentarō MIKUNI, Michiyo KOGURE, Satomi OKA, Chieko NANIWA, Wakaba IRIE, Ken TAKAKURA, Masao HORI, Mikijirō HIRA, Shinjirō EBARA i inni


Musashi Miyamoto 4: Duel at Ichijoji Temple
宮本武蔵 一乗寺の決斗 Miyamoto Musashi: Ichijōji no kettō

Rok produkcji:1964
Reżyseria: Tomu UCHIDA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Takezo/Miyamoto Musashi), Rentarō MIKUNI, Michiyo KOGURE, Satomi OKA, Chieko NANIWA, Wakaba IRIE, Ken TAKAKURA, Masao HORI, Mikijirō HIRA, Shinjirō EBARA i inni



Musashi Miyamoto 5: The Final Duel
宮本武蔵 巌流島の決斗 Miyamoto Musashi: Ganryū-jima no kettō

Rok produkcji:1965
Reżyseria: Tomu UCHIDA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Miyamoto Musashi), Rentarō MIKUNI, Michiyo KOGURE, Satomi OKA, Chieko NANIWA, Wakaba IRIE, Ken TAKAKURA, Masao HORI, Mikijirō HIRA, Shinjirō EBARA i inni







Miyamoto Musashi 6 a.k.a. Swords of Death
真剣勝負 Shinken shobu

Rok produkcji:1971
Reżyseria: Tomu UCHIDA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Miyamoto Musashi), Rentarō MIKUNI

**************************************************************************************************************************
Innym mistrzem japońskiej szermierki, w jakiego Kinnosuke się wcielił, był Tange Sazen (fikcyjna postać jednorękiego i jednookiego ronina), którego zagrał w pierwszym kolorowym filmie Hideo Goshy The Secret of the Urn (Tange Sazen: Hien iaigiri, 1966).




The Secret of the Urn
丹下左膳 飛燕居合斬り Tange Sazen: Hien iaigiri

Rok produkcji:1966
Reżyseria: Hideo GOSHA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Samanosuke/Tange Sazen)

**************************************************************************************************************************
Kinnosuke Nakamura pojawiał się również w filmach obok innych wielkich japońskich aktorów, lepiej znanych widowni zachodniej, często jednak przez nią niezauważany.

Kilkakrotnie grał z Toshirō MIFUNE, m.in. w filmach: The Day of the Sun Rose (Gion matsuri, Daisuke Itō, 1968), Samurajskie chorągwie (Fūrin kazan - Hiroshi Inagaki, 1969), Shinsengumi: Band of Assassins (Shinsengumi, Tadashi Sawashima, 1969), The Ambush: Incident at Blood Pass (Machibuse, Hiroshiego Inagaki, 1970) oraz Ambitious (Bakumatsu, Daisuke Itō, 1970).

The Day of the Sun Rose
祇園祭 Gion matsuri

Rok produkcji:1968
Reżyseria: Daisuke ITŌ
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako: Shinkichi), Toshirō MIFUNE, Shima IWASHITA, Takashi SHIMURA, Eitarō OZAWA, Kunie TANAKA





Shinsengumi: Assassins of Honor
a.k.a. Shinsengumi: Band of Assassins
新選組 Shinsengumi

Rok produkcji:1969
Reżyseria: Tadashi SAWASHIMA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Fujita Arima), Toshirō MIFUNE, Kinya KITAŌJI, Rentarō MIKUNI, Katsuo NAKAMURA. Kanemon NAKAMURA, Umenosuke NAKAMURA i inni





Samurai Banners a.k.a. Under the Samurai Banners
風林火山 Fūrin kazan

Rok produkcji:1969
Reżyseria: Hiroshi INAGAKI
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Shingen Takeda), Yūjirō ISHIHARA, Toshirō MIFUNE, Kan'emon NAKAMURA, Kenzaburo NAKAMURA, Katsuo NAKAMURA, Ken OGATA, Yoshiko SAKUMA, Mayumi OZORA i inni





Incident at Blood Pass
a.k.a. Ambush at Blood Pass
待ち伏せ Machibuse

Rok produkcji: 1970
Reżyseria: Hiroshi INAGAKI
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Heima Ibuki), Toshirō MIFUNE, Shintarō KATSU i inni

**************************************************************************************************************************
Z Tatsuyą NAKADAIEM zagrał wspólnie w trzech filmach: Honor samuraja (Goyokin - Hideo Gosha, 1969) , Portrait of Hell (Jigokuhen - w reż. Shiro Toyody, 1969) oraz Ambitious (Bakumatsu, Daisuke Itō, 1970).




Honor samuraja
Official Gold a.k.a. Steel Edge of Revenge
御用金 Goyokin

Rok produkcji: 1969
Reżyseria: Hideo GOSHA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Samon Fujimaki), Tatsuya NAKADAI, Tetsurō TANBA





Portrait of Hell
地獄変 Jigokuhen

Rok produkcji: 1969
Reżyseria: Shirō TOYODA
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako daimyō Hosokawa), Tatsuya NAKADAI, Mariko OKADA, Junko IKEUCHI, Kanzaburō NAKAMURA

**************************************************************************************************************************
Kunszt z jakim Kinnosuke Nakamura odgrywał role wojowników samurajskich, japońskich bohaterów narodowych, postacie historyczne i legendarne, przyniosły mu nie tylko sławę aktorską - zapewniły również fundusze umożliwiające utworzenie własnego studia filmowego, co nastąpiło w roku 1968. W nim mógł wreszcie swobodniej podejmować się realizacji własnych tematów i wzbogacać tradycyjne formy jidaigeki o nowe pomysły, które w jego interpretacji były bardzo realistyczne: z dobrze pokazanymi scenami walk na miecze i seppuku.
**************************************************************************************************************************
Zanim to jednak nastąpiło, w roku 1971, zagrał rolę Yagyū Munenori Tajima-no-kami, w serialu NHK taiga drama Haru no sakamichi (ang. Spring Slope).

serial telewizyjny
春の坂道 Haru no Sakamichi

Rok produkcji: 1971 (NHK, 52 epizody)
Reżyseria:
Obsada: Kinnosuke NAKAMURA (jako Yagyū Munenori Tajima-no-kami)






**************************************************************************************************************************
Równocześnie prowadził intensywne przygotowania do produkcji własnego serialu telewizyjnego, Kozure Ōkami (ang. Lone Wolf & Child), o którym piszę w następnym poscie:
Kinnosuke NAKAMURA/YOROZUYA (cz.4)- Aktor niezłomny
**************************************************************************************************************************

[ Główne źródła informacji i ilustracji ]

Obszernymi źródłami informacji biograficznych, dotyczących Kinnosuke Nakamury/Yorozui są:

- japońskojęzyczny blog Jidaigeki Superstar Nakamura Kinnosuke
- artykuł 萬屋錦之介 w japońskiej edycji wikipedii.

Bogatym i wiarygodnym źródłem informacji o japońskich filmach jest Eigapedia (prowadzona w języku angielskim). Oczywiście, istnieje wiele źródeł w języku japońskim, np. JMDB, czy CINEMASCAPE.

Ilustracje okładek do filmów czerpałem głównie z następujących źródeł:
Japanese Samurai DVD / Kurotokagi / Samurai DVD - są to dystrybutorzy, u których można nabyć wiele spośród ww. filmów z angielskimi napisami.

Istnieją również japońskie sklepy on-line, które oferują jeszcze więcej tytułów z Nakamurą/Yorozuyą - niestety, są to w większości wydania filmów w wersjach oryginalnych, choć niektóre z nich posiadają angielskie napisy.
YesAsia / cdJapan